همانطور که می‌دانیم اکتشافات معدنی پایه و اساس تأمین مواد اولیه صنایع کشور هستند؛ به همین دلیل نیاز به توجه بیشتر، برنامه‌ریزی دقیق‌تر و سرمایه‌گذاری متناسب داریم. به‌همین خاطر باید سالانه عملکرد اکتشافی کشور و حجم عملیات در زمینه اکتشاف چه در بخش دولتی و چه در بخش خصوصی را بررسی کنیم، بر همین اساس آمارها نشان می‌دهد که نه‌تنها مسائل و مشکلات فعالین در تمام زمینه‌ها از سازمان گرفته تا معارضین محلی و اشخاص کم نمی‌شود؛ بلکه بیشتر هم شده است.
این مسئله نشان‌دهنده این است که ما عملاً با یک بی‌نظمی و بی‌برنامگی همراه هستیم که باعث شده فعالیت‌های اکتشافی خودمان نه‌تنها رونق نگیرد؛ بلکه سال‌به‌سال در حال افت باشد.
در این باره یک بحث دیگر مطرح است که آیا متولی بخش معدن کشور نباید به این موضوع توجه کند که چگونه حمایت واقعی از فعالیت‌های اکتشافی انجام دهد؟ نه اینکه یک پروانه اکتشاف را که سال‌ها طول می‌کشد مجوزها و استعلام‌هایش گرفته شود را به دست مکتشف بدهیم و او را بین معارضین مختلف مخصوصا معارضین محلی رها کنیم؛ باید به‌عنوان متولی بخش معدن کاری کرد که مکتشف دغدغه‌اش صرفاً عملیات اکتشافی مهندسی شده باشد؛ نه مرتفع کردن حواشی.
پیشنهاد می‌شود در سال جدید با ایجاد یک کارگروه رفع موانع اکتشافی و یا رفع موانع فعالیت‌های معدنی در خانه معدن ایران و یا جایی دیگر برای رفع موانع فعالیت‌های معدنی گامی برداریم که موظف شود در آن مدیران دستگاه‌های بخش دولتی و بخش خصوصی کنار هم بوده و یک ضمانت اجرایی برای تصمیمات خود داشته باشند همانطور که شاهد هستیم سازمان مثل سازمان محیط‌زیست و سازمان منابع طبیعی برای خودشان نیروی ضابطین اجرایی داخلی دارند. آیا وقت آن نرسیده که چنین نیروهایی را برای بخش معدن ایجاد کنیم که قانون اجرا شود و موضوع معارضین محلی حل شود؟ لازم به ذکر است که به‌زودی فعالیت‌های اکتشافی ما به دلیل معارضین محلی به صفر می‌رسد.
یادداشتی از دکتر شعبانی، نایب‌رئیس انجمن مس ایران؛ دغدغه مکتشف باید عملیات اکتشافی مهندسی شده باشد نه حواشی
